Živojin Mišić- vojskovođa, vojvoda i heroj srpske istorije

Svoje rano školovanje u selu Ribnici, vojvoda Mišić je započeo kroz četvorogodišnji kurs čobanovanja i vodiča volova. Tu je završio prva dva razreda osnovne škole, a već 1867. godine nastavio je školovanje u Kragujevcu, gde je jedan od njegove brace službovao kao oficir.

Posle završenih šest razreda gimnazije, Mišić je upisao Vojnu akademiju čine zvanično počinje i njegovo službovanje i služenje Srbiji.

Ratno usavršavanje Živojina Mišića

Vojvoda Mišić je svoje ratno iskustvo započeo u srpsko–turskim ratovima, kao teorijski tako i na samom bojnom polju. Uz sve svoje predhodno iskustvo, Živojin Mišić je bio svestan da se Srbija uz prosečno naoružanje ne može osloboditi od turskog ropstva. Zato je, nakon što je došao na položaj pomoćnika načelnika štaba Vrhovne komande sve svoje sposobnosti usmerio naoružanju vojske.

Pravi vojnik- u pogrešno vreme

Kako je tada pukovnik Živojin Mišić, Majski prevrat dočekao na položaju komandira Drinske divizijske, nakon ubistva Aleksandra Obrenovića, osumnjičen je od zaverenika i penzionisan.

Sa malom penzijom, odbačen od službe, preselio se u Prokuplje gde je pisao i objavljivao svoja stručna predavanja od čega je uspevao da popravi svoj materijalni status.

Reaktivacija Živojina Mišića

Kada je već bilo očigledno da će se stvoriti Balkanski savez radi oslobođenja od Turaka, stigla je i ponuda Živojinu Mišiću za reaktivaciju.

Kako je Vojvoda Putnik je znao da ceni stručnost Živojina Mišića, zahtevao je da se reaktivira i da ga postavi za njegovog pomoćnika. Mišić je ponudu prihvatio sa uslovom da mu se vrati pređašnji čin. Uz kratkotrajno negodovanje, Mišić je dobio i čin i rang i ponovo se našao u vojsci na položaju pomoćnika načelnika štaba Vrhovne komande. 

On je sa Putnikom razradio plan operacija protiv Turske, kao i plan odbrane od eventualnog napada Austro-Ugarske.

Kumanovska bitka je Živojinu Mišiću donela čin đenerala. Za bregalničku pobedu vojvodi Živojinu Mišiću je odato posebno priznanje. Mišić je znao dušu srpskog seljaka i srpskog vojnika što je doprinelo teškom porazu Bugara i novoj srpskoj pobedi.
Ipak, posle gušenja albanske pobune 1913. godine slavni Vojvoda se po drugi put našao u penziji.

Nakon sarajevskog atentata nije bilo nikakve sumnje da će do rata odmah doći. Tako, iznova reaktiviran, Živojinu Mišiću vraćeni su i čin i rang.

Vojvoda Mišić u Prvom svetskom ratu

Kako je Vojvoda Putnik bio na lečanju a Putnika je zamenjivao đeneral Stepa Stepanović, Mišić je dobio priliku da planove koje je izradio zajedno sa vojvodom Putnikom samostalno i realizuje.

Pošto je na Drini komandant Prve armije đeneral Petar Bojović ranjen morao se povući privremeno sa toga položaja. Vojvoda Putnik poslao je svoga pomoćnika da primi već rastrojenu Prvu srpsku armiju. Odatle je umorne srpske trupe Prve armije Mišić postepeno povlačio s položaja na položaj i sređivao je. A kada je video da to neće dati rezultata, odlučio se da se povuče da tamo odmori i nahrani trupe, da ih snabde municijom i psihološki pripremi za ofanzivu.

U to vreme, u Srbiji se očekivao skori pad Kragujevca i kapitulacija Srbije. U Nišu je zakazana sednica srpske vlade da se odluči može li se nastaviti rat. Tri dana pre ove sediice Mišić je obavestio Putnika da njegova armija prelazi u kontranapad.

I za ovu briljantnu i uspešnu operaciju komandant Prve armije dobio je, kao treći po redu, najviši čin u srpskoj vojsci čin vojvode.

Protiv Srbije naći će se sveže Nemačke i Bugarske snage zajedno sa Austrougarima, rešene da ovom prilikom definitivio unište Balkanske kraljevine Srbiju i Crnu Goru. Za glavnokomandujućeg neprijateljskih snaga protiv Srbije i Crne Gore postavljen je proslavljeni nemački general koji je nosio nekoliko pobedničkih titula August Fon Makenzen.

Koliko je on cenio Srbiju i srpskog vojnika najbolje se vidi po spomeniku koji i danas u Košutnjaku postoji, a na kome je napisano: “Mom hrabrom Srpskom protivniku – Makenzen”. 

Posle žestokog otpora 1915. godine pri povlačenju Mišićeva prva armija dobila je delikatan zadatak da brani srpsko levo krilo održavajući vezu sa crnogorskim trupama i da obezbeđuje dolinu Ibra.

Vojvoda je na jadransko primorje stigao fizički potpuno iscrpljen, pa je poslat neko vreme na oporavak u Italiju i Francusku, gde su mu Francuzi ukazali čast da poseti zapadni front. Za to vreme Prvu srpsku armiju vodio je đeneral Miloš Vasić, ali kada se pripremao napad na Kajmakčalan i prva ofanziva prema otadžbini 1916. godine vojvoda Mišić je hitno pozvan sa odmora i ponovo stao na čelo Prve armije.

Pošto se đeneral Bojović zamerio rukovodstvu savezničke vrhovne komande, đenerala Petra Bojovića postavili su za komandanta Prve armije a vojvodu Živojina Mišića naimenovali za načelnika štaba srpske Vrhovne komande.

Kada je posle završenog rata 1918. godine demobilisana vrhovna komanda Mišić je postavljen za načelnika generalštaba na kom položaju je i preminuo 20. januara 1921. godine

Zanimljivosti o vojvodi Živojinu Mišiću:

Vojvoda Živojin Mišić je u bolesničkoj postelji počeo pisati svoje uspomene. Nažalost završio je samo poglavlja o svome detinjstvu, o ratovima protiv Turske i Bugarske u prošlom veku, o svome školovanju i napredovanju.

Vojvoda Mišić je jedan od trojice Srba koji su nosili Karađorđevu zvezdu sa mačevima svih redova – I, II, III i IV I jedini je Srbin koji je primio najviši orden: Orden Svetog Mihaila i Đorđa prvog stepena sa ogrlicom. Vojvoda Mišić je jedini nosilac ordena kome je omogućeno da se i nakon smrti ne vraća niti orden niti ogrlica.

Srpska vojska je svog vojskovođu iz milošte zvala Žućko.

Posetite naš sajt i obezbedite svoj primerak nekog od biografskih dela Živojina Mišića ili živopisnu statuu velikog vojskovođe Živojina Mišića