LAMENT NAD BEOGRADOM 1 - Miloš Crnjanski, Momo Kapor

• Kategorija: POEZIJA
• Autor: Miloš Crnjanski, Momo Kapor
• Izdavač: TANESI
• Pismo: Latinica
• Povez: Broš
• Godina: 2010
• Format: 22x26
• Strana: 193

Ti, međutim, širiš, kao labud krila,

zaborav, na Dunav i Savu, dok spavaju.

Ti budiš veselost, što je nekad bila,

kikot, tu, i u mom kriku, vrisku, i vapaju.

But you spread sweet oblivion, as spreads a swan,

Its wings, on Danube’s and on Sava’s sleeping streams.

You re-awaken happiness that seemed long gone,

And laughter, here, amidst my crying and my screams.

Toi, cependent, tu étends comme un cygne tes ailes,

et l’oubli, sur le Danube, et la Save, endormis.

Tu éveille la gaîté, celle qui fut jadis,

les rires, là, jusque dans mon cri, mon hurlement, mon soupir.

Tu, però, come quando un cigno spiega le ali bianche,

mentre dormono, tu spieghi l’oblio sul Danubio, sul Sava lento.

Tu svegli l’allegria di una volta, anche,

un ridere a crepapelle, pure qui, nel mio grido, strillo e lamento.

Du, jedoch, breitest wie ein Schwan die Flügel –

Vergessen: auf Donau und Save, schlafende Ströme –

Du weckst die Freude, die herrschte unter diesem Hügel,

Kichern, hier! - und auch in meinem Schmerz,- Schrei und Stöhnen.

Ty, tymczasem, rozpościerasz jako łabędź skrzydła

niepamięć na Dunaj i Sawę, gdy są we śnie.

Ty budzisz wesołość, która kiedyś była,

chichot, tu, w tym krzyku, wrzasku, tak boleśnie.

Tú, sin embargo, como un cisne las alas, abres los olvidos,

sobre el Danubio y el Sava, mientras están dormidos.

Tú despiertas la alegría, lo que antes fue

risotada, aqui, también en mi grito, en mi clamor, en mis gemidos.